Równoważnik chlorku sodu – przeliczenie z zawartości sodu

„Słoność” wpływa na smak potrawy. Sól znana również jako chlorek sodu, składa się z sodu i chloru. Równoważnik chlorku sodu oblicza się przeliczając zawartość sodu w produkcie spożywczym na ilość chlorku sodu, korzystając z poniższego wzoru.

Sód (mg) × 2.54 ÷ 1,000 = równoważnik chlorku sodu (g)

W ostatnich latach na etykietach zawierających informacje o wartościach odżywczych żywności podawana jest zawartość sodu, a nie zawartość soli. Dzieje się tak dlatego, że z medycznego lub żywieniowego punktu widzenia wykazano, że sód (Na) ma większy wpływ na organizm ludzki niż chlorek sodu (NaCl). Oprócz chlorku sodu, sód występuje także w glutaminianie sodu (składnik umami w wodorostach „kombu”), askorbinianu sodu (witaminie C) i innych źródłach. Na etykietach na całym świecie wymienia się sód, a nie chlorek sodu. Aby obliczyć równoważnik chlorku sodu, zawartość sodu mnoży się przez 2,54, ale nawet korzystając z wyniku tego obliczenia, należy pamiętać, że jest to jedynie wartość obliczona przy założeniu, że cała zawartość sodu zawarta jest w sodzie chlorek. Dlatego rzeczywista zawartość chlorku sodu jest niższa niż równoważnik chlorku sodu (wartość obliczona).

Czym jest sód?

Sód występuje w żywności w wielu postaciach, takich jak wodorowęglan sodu, glutaminian sodu i askorbinian sodu, ale większość pochodzi z soli (chlorek sodu). Sód reguluje wewnętrzne i zewnętrzne ciśnienie osmotyczne wszystkich komórek ludzkiego ciała, co czyni go minerałem niezbędnym do podtrzymania życia. Bierze udział w prawie wszystkich funkcjach organizmu, od układu nerwowego, przez regulację hormonów, aż po nerki. Jednak w zależności od nawyków żywieniowych są osoby, u których spożycie soli znacznie przekracza niezbędną ilość. Ponieważ jest to jedna z głównych przyczyn wysokiego ciśnienia krwi, zaleca się ograniczenie spożycia soli (spożycie soli poniżej 10 g dziennie dla dorosłych w wieku 15–69 lat).

Źródło: strona główna MARKI MEGMILK SNOW

Badanie postaw na temat spożycia soli

W dniu 27 kwietnia 2009 r. firma Novartis opublikowała wyniki ankiety przeprowadzonej wśród mężczyzn i kobiet w wieku 40 lat i starszych, zatytułowanej „Badanie postaw na temat spożycia soli”. Z wyników badania wynika, że ​​jedynie 5,6% respondentów prawidłowo rozumiało zależność pomiędzy zawartością sodu a zawartością soli w informacjach żywieniowych. Większość respondentów uważa, że ​​zawartość sodu i sól są takie same, co wskazuje, że konieczna jest większa edukacja na temat soli (komunikat prasowy).

Źródło: strona główna Novartis

Ankietę przeprowadzono w Internecie w dniach 14–15 kwietnia 2009 r. i otrzymano 412 prawidłowych odpowiedzi. Respondentów było 256 mężczyzn i 156 kobiet, a wiek respondentów nie został ujawniony. Ostatnio coraz częściej w informacjach o wartości odżywczej podaje się odpowiednik chlorku sodu, ale sód nie odpowiada bezpośrednio zawartości soli. Równoważnik chlorku sodu oblicza się prawidłowo, korzystając z następującego wzoru:
Sód (mg) × 2,54 ÷ 1000 = zawartość soli (g).

Zawartość sodu czasami wyraża się w gramach. W takich przypadkach należy zastosować wzór „Sód (g) × 2,54 = zawartość soli (g)”. Na przykład produkt zawierający 1000 mg sodu będzie miał równoważnik chlorku sodu wynoszący 2,54 g. Na pytanie respondentów, jaka jest odpowiednia zawartość soli, gdy w informacjach żywieniowych podano „sód 2,2 g”, tylko 5,6% było w stanie wybrać prawidłową odpowiedź „5,6 g” (2,2 × 2,54 = 5,588).

Ponad połowa uczestników pomyślała, że ​​„zawartość sodu = zawartość soli”, ale jak wspomniano wcześniej (mierzona w gramach), prawidłową metodą jest pomnożenie zawartości sodu przez 2,54. Przy nieprawidłowym zrozumieniu zawartość soli będzie zaniżona.

Chociaż ilość może się różnić w zależności od wieku, zawodu i stylu życia, docelowe dzienne spożycie soli dla dorosłego mężczyzny wynosi mniej niż 10 g. Nadmierne spożycie soli może powodować różne choroby, takie jak wysokie ciśnienie krwi. Dotyczy to oczywiście docelowej grupy demograficznej objętej badaniem (osoby w wieku 40 lat i starsze), ale sytuacja jest taka sama w przypadku osób poniżej 40 roku życia (nawet młodzi ludzie nie powinni spożywać dużej ilości soli). Obliczenia przy użyciu wzoru 2,54 pokazują, że wiele przetworzonej żywności, takiej jak posiłki gotowe do spożycia, ma zaskakująco wysoką zawartość soli. Sama znajomość wzoru 2,54 może zmienić sposób, w jaki ludzie postrzegają otaczającą ich żywność.

Rola soli w organiźmie

Co sól robi w organizmie?
Sól składa się z sodu niezbędnego do podtrzymania życia i chlorku. Sód odgrywa ważną rolę, np. reguluje ilość wilgoci w organizmie do odpowiedniego poziomu i zapewnia prawidłowy ruch nerwów i mięśni. Tymczasem chlor jest składnikiem soku żołądkowego i innych płynów ustrojowych.

Ograniczenie spożycia soli jest ważne w zapobieganiu chorobom związanym ze stylem życia

Sól występuje niemal we wszystkich produktach spożywczych, zatem przy normalnym trybie życia nie trzeba się martwić niedoborami soli. Jednak w przypadku pocenia się podczas wysiłku fizycznego, wymiotów czy biegunki tracimy dużą ilość sodu, dlatego należy go odpowiednio uzupełniać. Nadmierne spożycie soli jest zwykle większym problemem. Diety zawierające zbyt dużo soli mogą powodować różne choroby związane ze stylem życia, takie jak wysokie ciśnienie krwi i rak żołądka. Według japońskiego ogólnokrajowego badania zdrowia i odżywiania średnie spożycie soli w 2004 roku przez Japończyka wyniosło 10,7 g/dzień. Jednak ilość spożycia soli niezbędna do przeżycia osoby dorosłej wynosi tylko 1,5 g/dzień. Mimo to ponad połowa dorosłych spożywa dziennie więcej niż 10 g soli. Gwałtowne zmniejszenie spożycia soli może powodować problemy, takie jak utrata apetytu, ale wszyscy musimy dostosować się do smaków o niskiej zawartości soli i zmniejszyć spożycie soli. Po pierwsze, dorośli muszą dążyć do osiągnięcia dziennego docelowego dziennego spożycia w postaci ekwiwalentu chlorku sodu (10 g lub mniej dla mężczyzn, 8 g lub mniej dla kobiet). W takim razie powinniśmy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby dążyć do wytycznych dotyczących zapobiegania i leczenia nadciśnienia tętniczego podanych przez WHO i Międzynarodowe Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego, poniżej 6 g dziennie.